Badanie wapnia Warszawa

Badanie poziomu wapnia w surowicy krwi ma na celu określenie stężenia tego pierwiastka w organizmie. Oznaczany jest poziom wapnia całkowitego, a czasem także wapnia zjonizowanego(w połączeniu z białkami), a czasem także wapnia zjonizowanego (wolnego) – są to dwie frakcje wapnia, które występują w surowicy krwi.

Gdzie zrobić badanie wapnia w Warszawie? Wykonanie kompleksowych badań krwi oferują placówki Centrum Medycznego Damiana. Serdecznie zapraszamy!

Spis treści:

• Czym jest wapń?
• Źródła wapnia w diecie i jego przyswajalność
• Kiedy warto wykonać badanie poziomu wapnia w organizmie?
• Jak czytać wyniki badania poziomu wapnia we krwi?
• Badanie wapnia na NFZ Warszawa

Czym jest wapń?

Wapń (Ca) jest głównym składnikiem mineralnym organizmu. Około 99% tego pierwiastka znajduje się w kościach, zębach i jest dla nich podstawowym materiałem budulcowym. Pewne ilości wapnia znajdują się także w tkankach miękkich i w płynach ustrojowych.

Funkcje wapnia

Wapń pełni wiele istotnych funkcji w organizmie. Bierze udział w procesie mineralizacji tkanek kostnych, skurczach mięśni oraz przewodzeniu bodźców w mięśniach szkieletowych i sercu, ponadto usprawnia transport informacji do komórek. Odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie wielu enzymów oraz krzepnięcie krwi, a także pomaga obniżyć poziom ciśnienia krwi. Ma także wpływ na dobre samopoczucie.

Wapń znajduje się we wszystkich komórkach organizmu. Ma wpływ na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego i naczyniowego. Jego głównym źródłem jest pokarm i dzięki zbilansowanej diecie można regulować poziom wapnia. Do prawidłowego wchłaniania oraz wykorzystywania wapnia potrzebna jest odpowiednia ilość witaminy D oraz odpowiedni stosunek wapnia do fosforu w diecie.

Jakie jest zapotrzebowanie organizmu na wapń w diecie? 

Zapotrzebowanie jest zależne od wieku, płci, stanu fizjologicznego oraz stanu zdrowia.

• 200 mg wapnia dziennie powinny spożywać niemowlęta;
• 700 mg na dzień powinny spożywać dzieci od 1-3 roku życia;
• 1800 mg dziennie powinny spożywać dzieci i młodzież w wieku 10-18 lat oraz bardzo młode kobiety w ciąży i karmiące piersią;
• 1000 mg na dzień powinni spożywać dorośli wieki od 19 do 50 roku życia,
  a powyżej tego wieku – 1200mg/dzień.

Badania wykazały, że spożycie wapnia w Polsce jest niewystarczające i sięga jedynie około 60% dziennego zalecenia. Średnio dorośli spożywają między 600 a 700 mg wapnia dziennie, zaś dzieci i młodzież około 850 mg na dzień, przy czym więcej spożywają chłopcy – dziewczęta około 690 mg / dzień.

Skutki nadmiaru lub niedoboru wapnia w organizmie

Występowanie któregoś z poniższych objawów może świadczyć o zbyt dużej lub zbyt małej ilości w organizmie:

• skurcze mięśni,
• bóle stawów,
• mrowienie i drętwienie kończyn,
• zwolnione bicie serca,
• trudności z chodzeniem,
• częste złamania kości,
• ubytki w uzębieniu lub utrata zębów,
• zaburzenia snu,
• krwotoki z nosa,
• zaparcia,
• brak apetytu,
• nudności,
• powstawanie kamieni nerkowych,
• obniżenie wchłaniania żelaza i cynku.

Jeśli niedobór wapnia jest poważny, może dochodzić do problemów z poruszaniem się, utykanie, problemy na tle nerwowym – stany lękowe, częste złamania, a u dzieci zaburzenia wzrostu i problemy z zębami, ich nieprawidłowy rozwój lub utrata.

Objawy nadmiaru wapnia

Zbyt wysoki poziom wapnia określa się mianem hiperkalcemii (poziom wapnia sięga powyżej 2,75mmol/l). Do jego najczęstszych objawów należą depresja, senność, apatia, przewlekłe zmęczenie, problemy z koncentracją i zaburzenia nastroju, kamica i wapnica nerek, nadciśnienie, bóle głowy Ponadto, nadmiar wapnia może ograniczać wchłanianie innych składników mineralnych, takich jak magnez, żelazo i cynk, stąd też mogą dojść objawy niedoboru tych składników. Mogą się także pojawiać wzmożone oddawania moczu, mdłości i wymioty.

Objawy niedoboru wapnia

Z kolei przy niskim poziomie wapnia mówi się o hipokalcemii (jeśli poziom wapnia spadnie poniżej 2,25mmol/l), której towarzysza takie objawy jak dolegliwości układu sercowo-naczyniowego, drgawki, halucynacje, napady migreny, skurcz powiek, spadek ciśnienia, problemy z widzeniem (podwójne widzenie), światłowstręt, zaburzenia pracy serca, pieczenie lub mrowienie w rękach i nogach. Długotrwały zbyt niski poziom wapnia może prowadzić do osteomalacji i osteoporozy. U dzieci długotrwałe niedobory wapnia są przyczyną krzywicy.

Źródła wapnia w diecie i jego przyswajalność

Największym źródłem wapnia są mleko i jego przetwory oraz niektóre ziarna
i warzywa, a także ryby. Wapń znajduje się niemal w każdej grupie produktów spożywczych, ale największe jego ilości występują w:

• mleko odtłuszczone w proszku - 1404mg/100g,
• parmezan - 1308mg/100g,
• tłusty ser edamski - 867mg/100g,
• tłusty ser gouda - 807mg/100g,
• tłusty ser cheddar - 703mg/100g,
• ser typu feta - 500mg/100g,
• tłusty ser topiony- 367mg/100g,
• mleko 2%, kefir, jogurt 2% - 103-170mg/100g,
• śmietana 18% - 99mg/100g,
• mak niebieski- 1266mg/100 g,
• sezam - 975mg/100 g,
• tofu- 350mg/100 g,
• migdały - 239mg/100g,
• orzechy laskowe - 186mg/100g,
• liście pietruszki - 193mg/100g,
• suche nasiona fasoli- 163mg/100g,
• jarmuż - 157mg/100g,
• sardynki w oleju - 330 mg/100g,
• figi suszone- 203mg/100g,
• morele suszone - 139mg/100g.

Jeśli chodzi o przyswajalność wapnia z diety, wynosi ona od 10 do 40%. Na jego biodostępność z pożywienia wpływa wiele czynników:

Za większe wchłanianie wapnia odpowiadają:

• laktoza;
• niektóre fospopeptydy kazeiny;
• witamina D;
• niektóre aminokwasy (lizyna, arginina);
• inulina;
• fruktooligosacharydy.

Najlepiej przyswajalny wapń pochodzi z produktów mlecznych, ponieważ zawierają laktozę i kazeinę, które sprzyjają wchłanianiu i charakteryzują się odpowiednim stosunkiem wapnia do fosforu.

Za zmniejszenie przyswajalności wapnia są odpowiedzialne:

• szczawiany;
• kwas fitynowy (znajdujący się np. w otrębach);
• etanol;
• nadmiar błonnika pokarmowego, tłuszczu i fosforu w diecie.

Na bioprzyswajalność wapnia ma znaczenie również źródło jego pochodzenia, skład posiłku oraz ilość białka w diecie. Utrzymuje się, że zbilansowana dieta zapewnia utrzymanie odpowiedniego poziomu wapnia, jednak badania wykazują, że niemal
w każdej grupie wiekowej wciąż jest go za mało.

Warto wiedzieć, że nie można przedawkować wapnia pochodzącego z jedzenia. Jednak dodatkowe przyjmowanie suplementów z wapniem może prowadzić do przekroczenia zalecanej dawki dziennego spożycia, co z kolei może wiązać się z ryzykiem hiperkalcemii (m.in. do nadciśnienia i niewydolności nerek).

Na suplementy z wapniem szczególną uwagę powinni zwracać pacjenci z chorobami tarczycy i kamicą nerkową, oraz stosujący antybiotykoterapię -  wapń zmniejsza jego przyswajalność. Należy więc poinformować lekarza o przyjmowanych preparatach.

Kiedy warto wykonać badanie poziomu wapnia w organizmie?

Podstawowym wskazaniem do wykonania badania jest podejrzenie zaburzenia jego gospodarki, która jest kontrolowana głównie poprzez witaminę D oraz hormony wytwarzane przez tarczycę i przytarczyce. 

Badanie to powinno być także wykonywane u osób ze stwierdzoną tężyczką, osteoporozą, niedoczynnością przytarczyc, niedoborem witaminy D oraz u osób, które stosują nieprawidłową dietę. 

Jakie są przeciwwskazania do wykonania badania?

Nie ma żadnych przeciwwskazań do wykonania badania poziomu wapnia we krwi.

Jak przebiega badanie poziomu wapnia we krwi?

Próbka krwi zazwyczaj pobierana jest z żyły łokciowej. Badanie trwa kilka minut i polega na tym, że pielęgniarka lub ratownik medyczny zakłada specjalną opaskę (stazę) a następnie zaciska ją na ręce pacjenta. Dzięki uciskowi żyły się napełniają, co sprawia, że pobranie krwi jest ułatwione. W celach bezpieczeństwa przed pobraniem miejsce wkłucia zostaje zdezynfekowane, a następnie krew wędruje do sterylnej probówki.

Po zakończeniu badania probówka jest opisywana, a następnie wysyłana do laboratorium, gdzie po odwirowaniu i oddzieleniu z osocza oznaczany jest poziom wapnia. Ilość pobranej do badania krwi jest niewielka, dlatego zabieg w żaden sposób nie zagraża zdrowiu człowieka.

Jak się przygotować do badania?

Na badanie należy przyjść rano i na czczo, co najmniej 8 godzin po ostatnim posiłku. Przed badaniem wskazany jest około 15 minutowy odpoczynek w poczekalni. Ważne jest, aby zarówno podczas badania, jak i bezpośrednio po nim unikać wysiłku i poruszania ręką, ponieważ może to przyczynić się do powstania krwiaka.

Gdzie zrobić badanie stężenia wapnia w Warszawie?

Badanie stężenia wapnia we krwi w Warszawie proponujemy wykonać w Centrum Medycznym Damiana. Nasze Centrum zapewnia komfort oraz pełen profesjonalizm podczas wykonywania zabiegów i badań diagnostycznych. 

Cena badania stężenia wapnia kształtuje się od 29 zł.* Badanie jest wykonywane w każdej placówce Centrum Medycznego Damiana. Serdecznie zapraszamy!

* Przedstawiona cena ma charakter informacyjny i nie stanowi oferty handlowej w rozumieniu Art.66 par.1 Kodeksu Cywilnego.

Badanie wapnia - interpretacja wyników

Prawidłowe stężenie wapnia całkowitego wynosi 2,12–2,62 mmol/l (8,5–10,5 mg/dl), wapnia zjonizowanego 0,98–1,13 mmol/l. Na wynik badania wpływa poziom albumin i pH krwi.

Zarówno wysoki jak i niski poziom wapnia we krwi jest niebezpieczny dla organizmu, dlatego każdy uzyskany wynik należy skonsultować z lekarzem, który w zależności od potrzeb może przeprowadzić dalszą diagnostykę i wdrożyć indywidualne leczenie. 

Badanie wapnia na NFZ w Warszawie

W placówkach POZ Centrum Medycznego Damiana istnieje również możliwość wykonania badania poziomu wapnia we krwi w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.

Badanie w ramach NFZ świadczone jest nieodpłatnie, wymagane jest jednak skierowanie od lekarza z tej samej placówki POZ.

Więcej informacji pod numerem telefonu: (22) 566 22 22. Dowiedz się więcej o Podstawowej Opiece Zdrowotnej w Centrum Medycznym Damiana.