Fibrynogen Warszawa - rola w organizmie, kto powinien wykonać badanie?

Fibrynogen jest to czynnik krzepnięcia oraz białko niezbędne do powstawania skrzepu. Jest produkowany w wątrobie i uwalniany w razie potrzeby do krwi razem z dwudziestoma innymi czynnikami.

Spis treści:

• Jak przebiega krzepnięcie krwi?
• Kiedy warto wykonać badania poziomu fibrynogenu?
• Jak przygotować się do badania?
• Jak czytać wyniki badania?
• Fibrynogen w ciąży – co warto wiedzieć?

Jak przebiega krzepnięcie krwi?

W prawidłowych warunkach imitują one proces hemostazy (czyli krzepnięcia krwi) wskutek uszkodzeń. Dzięki temu tworzy się stabilny czop, który zapobiega dalszej utracie krwi i pozostaje on w ranie aż do wygojenia.

Do utworzenia skrzepu potrzebna jest niezbędna liczba prawidłowo funkcjonujących płytek krwi i czynników krzepnięcia. Jeżeli nie będzie ich w odpowiedniej ilości lub nie funkcjonują one prawidłowo, może dojść do krwotoku lub zakrzepicy.

Kiedy warto wykonać badania poziomu fibrynogenu?

Wskazaniem do zbadania poziomu fibrynogenu są objawy mogące świadczyć o DIC, czyli zespole rozsianego wewnątrznaczyniowego wykrzepiania. Są one następujące:

• nudności i wymioty,
• krwawienia z dziąseł,
• bóle brzucha,
• zmniejszenie ilości wydalanego moczu.
  
  

Pozostałymi wskazaniami do zbadania fibrynogenu są: 

• monitorowanie zaawansowania choroby przewlekłej np. choroby wątroby,
• ocena ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego (wspólnie z innymi badaniami),
• wystąpienie epizodu zakrzepicy,
• konieczność przeprowadzenia diagnostyki zaburzeń krzepnięcia, zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego,
• nieprawidłowy wynik badania czasu protrombinowego lub częściowej tromboplastyny po aktywacji,
• choroby wątroby (bardzo rzadko),
• przedłużające się epizody krwawień z bliżej nieznanych przyczyn,
• diagnostyka i monitorowanie leczenia wrodzonego niedoboru czynników krzepnięcia krwi.

Badanie fibrynogenu Warszawa - przebieg

Badanie polega na pobraniu próbki krwi z żyły łokciowej. Trwa zaledwie kilka minut i polega na tym, że pielęgniarka zakłada specjalną opaskę (stazę) a następnie zaciska ją na ręce pacjenta. Dzięki uciskowi żyły się napełniają, co sprawia, że pobranie krwi jest znacznie łatwiejsze.

Przed pobraniem miejsce wkłucia zostaje zdezynfekowane, a następnie krew wędruje do sterylnej probówki, co zapewnia bezpieczeństwo obu stronom i minimalizuje ryzyko zakażenia praktycznie do zera. Po zakończeniu badania probówka jest opisywana, a następnie wysyłana do laboratorium, gdzie po odwirowaniu i oddzieleniu z osocza oznaczany jest poziom fibrynogenu. Ilość pobranej do badania krwi jest niewielka, dlatego ubytek w żaden sposób nie zagraża zdrowiu człowieka.

Jak przygotować się do badania?

Badanie fibrynogenu nie wymaga szczególnego przygotowania. Trzeba jedynie pamiętać, aby w dniu zabiegu pojawić się w laboratorium z samego rana oraz być na czczo. Ostatni posiłek należy zjeść do 8 godzin przed pobraniem krwi. 

Badanie fibrynogenu podczas prowadzonego leczenia często wykonuje się wielokrotnie. W takiej sytuacji należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach, ich nazwach i dawkach. Dzięki temu będzie mógł zinterpretować wyniki zgodnie z aktualna sytuacją zdrowotną Pacjenta.

Przed wykonaniem badania należy odpocząć około 15 minut, a podczas badania, jak i bezpośrednio po nim unikać poruszania ręką, gdyż może to spowodować powstanie krwiaka.

Gdzie zrobić badanie fibrynogenu w Warszawie?

Badanie fibrynogenu w Warszawie można wykonać w Centrum Medycznym Damiana. Nasze Centrum zapewnia profesjonalną opiekę medyczną i komfort podczas wykonywania wszystkich zabiegów i badań diagnostycznych. 

Badania krwi są wykonywane w naszych punktach pobrań:

Fibrynogen Warszawa - interpretacja wyników 

Prawidłowy poziom fibrynogenu we krwi wynosi 200-500 mg/dl (2-5 g/l).

Stężenie fibrynogenu odzwierciedla zdolność krzepnięcia krwi, więc jego obniżony poziom upośledza możliwości organizmu do tworzenia skrzepu.

Kiedy wynik badania fibrynogenu może odbiegać od normy?

Stężenie fibrynogenu może ulegać wahaniom w przypadku:

• ciężkiego uszkodzenia wątroby;
• wrodzonych nieprawidłowości dotyczących produkcji fibrynogenu (afibrynogenemia – brak fibrynogenu, hipofibrynogenemia – niedobór);
• w stanach ostrych takich jak zawał serca, zator tętnicy płucnej, udar niedokrwienny mózgu, zakrzepica żylna (zwiększone stężenie fibrynogenu może zwiększyć skłonność do tworzenia się zakrzepów);
• zwiększonego zużycia fibrynogenu, np. podczas wzmożonego krzepnięcia
  w zespole rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (w przebiegu zakażeń, zapaleń czy urazów);
• w stanach zwiększonej utraty białek, np. w chorobach nerek;
• u osób otyłych i starszych;
• u kobiet ciężarnych;
• u osób palących papierosy.

Zbyt wysoki poziom fibrynogenu w organizmie

Oznaczenie stężenie fibrynogenu lekarz najczęściej zleca na etapie diagnozowania ostrego zapalenia trzustki. Podwyższony jego poziom może być przydatnym parametrem do prognozowania ciężkości choroby. Ponadto wysokie stężenie fibrynogenu występuje już na wczesnym etapie przewlekłej choroby nerek.

Przykładowe stany chorobowe przebiegające z podwyższeniem poziomu fibrynogenu:

• urazy (przebyte oparzenia i zabiegi operacyjne);
• niektóre choroby nowotworowe (ziarnica złośliwa, białaczka, rak oskrzela);
• ostre infekcje;
• zakażenia;
• kolagenoza;
• zawał mięśnia sercowego;
• choroba wieńcowa;
• ostre stany zapalne;
• udar mózgu;
• miażdżyca tętnic;
• cukrzyca;
• zespół nerczycowy;
• reumatoidalne zapalenie stawów.

Podniesiony poziom fibrynogenu we krwi wcale nie musi świadczyć o toczącej się w organizmie chorobie. Czasem występuje on u kobiet w czasie miesiączki i u palaczy papierosów.

Zbyt niski poziom fibrynogenu

Niedobór fibrynogenu może być bezpośrednim powodem częstych krwawień i krwotoków. Najczęstszą przyczyną niskiego poziomu fibrynogenu jest zmniejszona synteza tego białka, które wynika z:

• marskości lub zapalenia wątroby;
• dysfibrynogenemii – defekt jakościowy (syntetyzowane białko jest dysfunkcyjne);
• afibrynogenemii – defekt ilościowy (stężenia fibrynogenu nie da się oznaczyć, a krew nie ma możliwości krzepnięcia);
• hipofibrogenemii – defekt ilościowy (niskie stężenie fibrynogenu, z zachowaną właściwą budową cząsteczki);
• przyjmowania niektórych leków (sterydów anabolicznych, androgenów, barbituranów lub niektórych leków fibrynolitycznych).

Innym powodem niedoboru fibrynogenu w organizmie może być nadmierne jego zużywanie, które obserwuje się m.in. w przebiegu zespołu rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego. W organizmie chorej osoby wytwarzane są duże ilości fibryny, która wiąże płytki krwi i tworzy z nich zakrzepy, blokujące przepływ krwi w naczyniach krwionośnych, co może prowadzić do uszkodzenia wielu narządów.

Niedobór składników takich jak płytki krwi, fibrynogen i innych czynników krzepnięcia, które zostały wykorzystane w procesie tworzenia zakrzepów, objawia się skazą krwotoczną.

Nadmierne zużycie fibrynogenu obserwuje się również w przebiegu takich chorób jak:

• posocznica;
• hemoliza;
• stany niedożywienia.

Fibrynogen w ciąży – co warto wiedzieć?

U kobiet w ciąży obserwuje się podwyższony poziom fibrynogenu, szczególnie w III trymestrze. Prawidłowa wartość białka na tym etapie ciąży powinna wynosić 500–600 mg/dl. Jeśli chodzi o I trymestr ciąży, wartości fibrynogenu nie są aż tak wysokie i powinny utrzymywać się na poziomie ok. 300 mg/dl, z kolei w II trymestrze – od 310 do 330 mg/dl.

Organizm w trakcie ciąży zwiększa produkcję fibrynogenu, aby uchronić matkę i dziecko przed ewentualnym krwawieniem w okresie poporodowym.

Fibrynogen na NFZ w Warszawie

W placówkach POZ Centrum Medycznego Damiana istnieje również możliwość wykonania oznaczenia poziomu fibrynogenu w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia.

Badanie w ramach NFZ świadczone jest nieodpłatnie, wymagane jest jednak skierowanie od lekarza z tej samej placówki POZ.

Więcej informacji pod numerem telefonu: (22) 566 22 22. Dowiedz się więcej o Podstawowej Opiece Zdrowotnej w Centrum Medycznym Damiana.