Terapia blizny

Data publikacji: 06.11.2019

Uszkodzenie ciągłości skóry oraz tkanek położonych głębiej – czy to w wyniku urazu czy zabiegu chirurgicznego –wiąże się z powstaniem blizny. Szans na uniknięcie nie ma, ale mamy możliwość na poprawę jej wyglądu, a co najważniejsze możemy wpłynąć na prawidłowy proces gojenia i funkcjonalność danej struktury. Może w tym pomóc terapia blizny.


Szczegółowe informacje o całej ofercie rehabilitacyjnej Centrum Medycznego Damiana znajdą Państwo na stronie Rehabilitacja Warszawa.


Czy wiesz, że:

  • po chirurgicznym usunięciu raka piersi, blizny wywołują ból i ograniczenie ruchomości u 72% Pacjentów?
  • prawie 95% Pacjentów po wykonanej laparotomii ma zrosty jelit, przewlekły ból brzucha oraz miednicy?

Uszkodzenie ciągłości skóry oraz tkanek położonych głębiej – czy to w wyniku urazu czy zabiegu chirurgicznego –wiąże się z powstaniem blizny. Szans na uniknięcie nie ma, ale mamy możliwość na poprawę jej wyglądu, a co najważniejsze możemy wpłynąć na prawidłowy proces gojenia i funkcjonalność danej struktury. Może w tym pomóc terapia blizny.


Gojenie się blizny

Blizna jest nowo powstałą tkanką w miejscu gdzie doszło do przerwania jej ciągłości. Jej rola polega na łączeniu ze sobą brzegów rany i powstałych ubytków. To co widoczne powierzchownie to tylko niewielka część całości, gdyż blizna obejmuje również tkanki położone głębiej. W procesie gojenia dochodzi do zrastania się tkanek na wszystkich poziomach. Problem polega na tym, iż kolagen (budulec nowej tkanki),który zapewnia wytrzymałość nowej tkance, układa się w sposób nieregularny, który wchodzi w różne struktury (mięśniowe, powięziowe, ścięgniste).


Uszkodzenia tkanek

Zewnętrzna warstwa blizny, czyli tkanka bliznowata, wydaje się niepozorną i niegroźną strukturą, ale w większości urazów lub zabiegów dochodzi do uszkodzenia tkanek wewnętrznych, w obrębie których blizna również się wytwarza i sieje ogromne szkody.

Głównymi problemami nowo powstałej tkanki jest fakt, że powstaje chaotycznie, nieregularnie i bardzo często dochodzi do wplatania innych struktur we włókna blizny. To mocno wpływa na funkcjonowanie całego obszaru tkanki mięśniowo-powięziowej. Wpływ na rodzaj zburzeń oraz ich rozległość ma kilka czynników:

  • lokalizacja blizny,
  • wielkość,
  • proces gojenia (przerośnięcie blizny, brak elastyczności).

Możliwe powikłania po bliźnie:

  • zaburzenia propriocepcji –blizny mogą zaburzać receptory czucia,
  • przykurcze mięśniowe –ograniczenie ruchomości wynikające z braku przesuwalności tkanek,
  • zrosty tkanek na różnych poziomach,
  • zaburzenia postawy ciała (np. blizna w obrębie barku może powodować jego złe ustawienie),
  • zaburzenia wzorców ruchowych,
  • dolegliwości bólowe o charakterze ostrego ciągnącego bólu, wynikające z wciągania przez włókna kolagenowe tkanek mięśniowych i powięziowych,
  • przenoszenie nadmiernych obciążeń mechanicznych na inne obszary (np. kręgosłup), co powoduje ból.

Korzyści z pracy z blizną:

  • zmniejszenie czułości, poluzowanie zrostów, aż do głębszych struktur (zwłaszcza ścięgien, stawów),
  • produkowanie blizny ruchomej i gładkiej,
  • zapobieganie sztywności w pobliskich stawach i co ważne utrzymanie ścięgna w ślizgu pod skórą,
  • zmniejszenie nadmiernej wrażliwości blizny w jej obrębie.

Terapię blizn należy rozpocząć jak najwcześniej, tzn. już od pierwszych dni od urazu lub zabiegu. Istotne jest przestrzeganie kilku zasad, zwłaszcza w przypadku świeżych blizn, aby nie zaburzyć procesów regeneracyjnych i nie wydłużyć czasu gojenia. Dlatego też w początkowym etapie, terapia obejmuje tkanki sąsiadujące z blizną, natomiast praca z samą blizną możliwa jest po wygojeniu się rany (3-4 tygodnie).


Metody pracy z blizną:

  • mobilizacja blizny,
  • IASTM- terapia narzędziowa (narzędzia do pracy z tkanka miękką),
  • bańki próżniowe, bańki silikonowe,
  • pinoterapia (piny, kąty),
  • suche igłowanie (medyczna akupunktura),
  • kinesiotaping (aplikacja na bliznę)

Terapie blizny w Centrum Medycznym Damiana prowadzi Piotr Garbal osobom od 13 r.ż.


Więcej informacji o bliznach i procesie gojenia

Fazy gojenia się blizny:

  • Faza zapalna (48-72 godziny) - pierwsza faza, w której organizm wytwarza skrzep krwi stanowiący zabezpieczenie (naturalny opatrunek). W tym okresie uwalniane też są czynniki wzrostowe, które odpowiadają za stopniowe tworzenie nowej tkanki.
  • Faza proliferacyjna (10-15 dni) - w czasie której dochodzi do wytwarzania kolagenu i powstawania nowych komórek. Jest to również czas, kiedy zabezpieczający ranę strup najczęściej samoistnie odpada.
  • Faza dojrzewania (1 miesiąc-2 lata) - podczas której dochodzi do zagęszczania włókien kolagenowych, które tworzą pewnego rodzaju rusztowanie dla blizny. Stopniowo dochodzi także do odprowadzania wody, a blizna pokrywa się nabłonkiem.

 Podział blizn ze względu na czas powstania:

  • Blizny niedojrzałe - charakteryzujące się zdezorganizowanym układem drobnych włókien kolagenowych, stopniowo (w kolejnych etapach gojenia) zastępowanym przez grubsze włókna. Są to blizny czerwone, lekko wypukłe. Mogą powodować dyskomfort w postaci świądu, ściągnięcia skóry,  a nawet bólu.
  • Blizny dojrzałe - w zależności od różnych czynników, proces dojrzewania blizny może trwać od kilku do kilkunastu miesięcy. W przypadku, kiedy proces gojenia przebiega prawidłowo, blizny dojrzałe charakteryzuje jasna barwa (zazwyczaj jaśniejsza od barwy zdrowej, otaczającej tkanki), miękkość oraz elastyczność w dotyku.

Podział blizn ze względu na wygląd:

  • Blizny przerostowe (hipertroficzne) - powstają najczęściej wskutek przedłużającego się procesu gojenia (np. w wyniku infekcji). Ich powstawanie ściśle powiązane jest z nadmierną syntezą kolagenu. Są to blizny czerwone, pogrubiałe, wznoszące się ponad poziom skóry, pozostające jednak w granicach rany. Wraz z upływem czasu może dojść do ich regresji.
  • Keloidy (bliznowce) - są to guzy zbudowane z tkanki łącznej włóknistej. W odróżnieniu do blizn przerostowych, wykazują ekspansję poza obręb rany pierwotnej oraz nie ulegają samoistnej regresji wraz z upływem czasu. Bliznowce często mają nieregularny kształt oraz czerwoną lub fioletową barwę. Ich powstawanie związane jest z indywidualną tendencją do nadmiernego wytwarzania włókien tkanki łącznej.
  • Blizny atroficzne (zanikowe) - najczęściej mają okrągły kształt, a ponieważ leżą poniżej poziomu skóry, w wyglądzie przypominają miejscowe zagłębienie. Powstają bardzo często w przebiegu trądziku lub wskutek przebytej ospy wietrznej, co jest związane z nieprawidłowościami w syntezie nowej tkanki (wytwarza się niewystarczająca ilość kolagenu). Do blizn zanikowych zalicza się również rozstępy.

Podział ze względu na pochodzenie:

  • Blizny pooperacyjne powstałe na skutek różnego rodzaju interwencji chirurgicznych. Ogromne znaczenie ma pielęgnacja blizny zarówno tuż po operacji, jak również po zakończeniu pierwszego etapu leczenia. Wczesna pielęgnacja blizny pooperacyjnej znacznie poprawia wygląd uszkodzonej tkanki skórnej.
  • Blizny po cesarskim cięciu- na początku blizna po cesarskim cięciu ma kolor różowy lub czerwony. Jeżeli proces gojenia będzie przebiegał prawidłowo, blizna z czasem zblednie i może stać się prawie niewidoczna (przyjmując postać jasnej, płaskiej kreski).
  • Blizny pooparzeniowe - po oparzeniach termicznych lub chemicznych najczęściej są czerwone i wypukłe, a ich leczenie jest złożone i często wymaga długiego czasu.
KUP ONLINE